خیلی چیزها هست که در آن کارنامه من مورد قبول نیست. یکی هم همین وبلاگ نویسی. حَرجی نیست البته. بالاخره وبلاگ آدم باید به خود آدم بیاید. من هم دچار وقفه های گاه و بی گاه طولانی ام.
مدتی است با علی، رضا و انوش بچه های پنجشنبه را راه انداخته ایم دوباره. بازی اینجوریست که ما چهار نفر می نویسیمش و پنجشنبه هر هفته دوستان وبلاگ نویس میهمان هستند و بچه های پنجشنبه را می نویسند. این چند هفته که از عمر دوباره اش گذشته وبلاگ خوبی شده به نظرم. همین شد وسوسه ام کرد بیایم اینجا و این وقفه آخری را کوتاهتر کنم.
۱ نظر:
خوشحال میشم دوباره بیای
ارسال یک نظر